# [2012.02.13] Kiel Aeio komenciAeis
"Komence estis la Vorto", kompreneble:) Se serioze, mi ne memoras
nun, kiam Aeuste mi ekkonis pri Esperanto. Nu, mi pensas, ke Aeirkaŭ
antaŭ unu jaro mi ekhavis ideon lerni Aein, sed tia ideo ial
malsukcesis. Mi eklernis nur la deknaŭan de decembro 2011 Aee mirinda
retpaAearo lernu!.
Kaj subite mi esperantiAeis:) Ne, mi ne iAeis zeloto aŭ sektano:) Sed
mi ege ŝatas E-on, Aear Aei ja estas internacia lingvo. Aeu vi sentas?
E-o ne estas "la lingvo internacia", sed Aei vere estas unu el multaj
lingvoj, kiujn homoj uzas por interkomuniki. Al mi, ekzemple, la rusa
kaj la angla ankaŭ plaAeas, kvankam neniu dubas, ke tiaj lingvoj ne
estas facilaj same kiel E-o. Kiam mi estis eta knabo, mi havis unu
vortaron, kiu estis mia plej plaAea vortaro dum multaj jaroj (jes, mi
estis stranga knabo:)). Tio estis la vortaro de fremdaj vortoj.
Unu el tiaj fremdaj vortoj estis "эсперанто" (E-o en la rusa). La
artikolo pri tia vorto enhavis mencion, ke tia vorto havas esperantan
devenon. Tia fakto mirigis min, ke mi jam kutimiAeis, ke en la rusa
multe da vortoj havas germanajn, anglajn, latinajn, francajn kaj
grekajn radikojn, sed neniam esperantajn. EAe pli mirinda fakto estis
tio, ke en mia vortaro "эсперанто" estis verŝajne la sola vorto
markita kun "< эсп." ("de E-o") mallongigo (simila al "< англ.", "<
лат." ("de la angla", "de la latina")). Kaj la aparta mallongigo "<
эсп." ekzistis, nur pro unu vorto el miloj en la tuta vortaro! Mi ne
memoras Aeuste, kion mi tiam pensis pri tia afero, sed mi decidis, ke
certe E-o estu tre nekutima lingvo:) Nun mi supozas, ke almenaŭ unu
el redaktoroj de la vortaro estis E-isto:) Do vere, komence estis la
vorto, kaj la vorto estis "Esperanto":)